Op het overvolle kerkhof van Britse merken neemt Reliant een bijzondere plaats in met zijn glasvezelauto's die de mobiliteit in een land midden in een zware economische crisis wist te helpen.
De geschiedenis van de Reliant Motor Company gaat terug tot haar oprichting in 1935. In die tijd bouwden Tom Lawrence Williams en ES Thompson een prototype in een tuin in Kettelebrook, UK. Beide mannen hadden eerder voor Raleigh gewerkt en de Raleigh Safety Seven ontwikkeld. Williams koesterde de wens om zijn eigen driewieler te ontwikkelen en had kort daarvoor het merk verlaten om voor zichzelf te beginnen. Op 1 januari 1935 voltooide hij zijn eerste voertuig genaamd "The Reliant". Het was een driewielig bedrijfsvoertuig dat werd aangedreven door een ééncilindermotor van 600 cc van de JAP-motorfiets. In werkelijkheid lijkt deze vreemde machine meer op een motorfiets die is versmolten met de achterkant van een auto. Zeer spoedig kreeg een ander model een krachtigere tweecilinder JAP motor. De echte start van de firma kwam echter in 1937 toen Reliant de Austin 7 motorlicentie verwierf die in 1938 en 1939 op haar voertuigen werd gebruikt. Toen Austin de motorfabricage staakte, ontwikkelde Reliant zijn eigen 747 cc zijklepmotor die qua techniek sterk leek op de kleine Austin.
Moeilijke tijden
Reliant stopte begin 1940 met de productie van voertuigen en richtte zich op wat in oorlogstijden nodig leek, meer bepaald het fabriceren van onderdelen voor verschillende ministeries. Pas in 1946 richtte Reliant zich weer op de productie van voertuigen. In 1950 keerde de fabrikant terug naar de voorgrond met een nieuwe bedrijfswagen, de Regent. Het jaar daarop begon Williams na te denken over de ontwikkeling van een personenauto voor vier personen: de Regal Mk 1. Deze auto heeft de bijzonderheid dat hij een aluminium carrosserie heeft, bevestigd op een essenhouten frame. In de daaropvolgende jaren gebruikte de Reliant Regal Mk 2 in 1955 een nieuw materiaal in zijn constructie: glasvezel met als grote voordeel dat het gemakkelijk te bewerken, licht en goedkoop was. In 1956 was de Regal Mk 3 de eerste Reliant die volledig van glasvezel werd gebouwd, een kenmerk van alle auto's die zouden volgen. De Regal bleef evolueren en behield de oude zijklepmotor tot het begin van de jaren 1960.
Specifiek gebruik
Tegelijkertijd heeft Reliant een nieuwe vierwielige bestelwagen gecreëerd: de Regent Four. Deze was bestemd voor de Israëlische markt, in de vorm van autokits die naar Autocars in Israël werden verzonden met gebruikmaking van plaatselijk geproduceerde onderdelen. Overigens leidde deze samenwerking ertoe dat de twee bedrijven in 1961 een prachtige sportwagen creëerden, de Sabra. Deze werd op de Europese markt verkocht onder de naam Sabre. Het jaar daarop innoveerde Reliant met de Regal 3/25, die het houten chassis verving door een versterkte glasvezelstructuur. Het polyester wordt gegoten in twee hoofdeenheden (buiten- en binnenkant) die aan elkaar worden gelijmd en met bouten worden vastgezet op een stalen frame. Reliant kwam met een nieuwe 600 cc kopklepmotor, het eerste lichtmetalen blok dat in Groot-Brittannië werd geproduceerd.
Succes in het verschiet
Verrassend genoeg waren de Reliants, hoewel uiterst bijzonder, succesvol op de exportmarkt. De Regal, die in het buitenland als bedrijfsvoertuig werd verkocht, kreeg in 1967 gezelschap van de grotere TW9. In 1969 werd een 700 cc motor geïntroduceerd. De vijftigduizendste Regal 3/25 werd afgeleverd, een bewijs van het succes van het bedrijf. In dat jaar werd Reliant eigenaar van Bond Cars en benaderde Ogle om een driewielig voertuig te produceren dat aantrekkelijk was voor jongeren. Het resultaat was de Bond Bug, een van de meest iconische Britse auto's van de jaren 1970, die een succesvolle carrière had van 1970 tot 1974.
Waarom een driewieler ?
In het VK waren driewielers tot in de jaren negentig gemeengoed. De reden voor hun succes is eenvoudig: als ze minder dan 450 kg wogen, werden ze goedgekeurd volgens de B1-wetgeving, waardoor hun chauffeurs geen rijbewijs hoefden te hebben! Bovendien waren ze licht, wat hun geringe motorvermogen compenseerde, en zeer goedkoop. Dat was alles wat het nodig had om het merk tot een succes te maken. Rond de jaren negentig begonnen driewielers terrein te verliezen aan de snellere, veel veiligere en veel aantrekkelijkere conventionele auto's!
