In de geschiedenis van de auto-industrie werden sommige auto's in het leven geroepen om gewoontes te doorbreken en tradities op te schudden. Dat is precies wat de Renault Spider deed, een radicale roadster die verscheen in de jaren 90, toen het merk Renault zijn sportieve imago wilde bevestigen. We blikken terug op de geschiedenis van een even gedurfde als zeldzame machine.
Begin jaren 90 onderging Renault een grote metamorfose. Gesterkt door het succes in de Formule 1 met Williams en Benetton, wilde de Franse fabrikant profiteren van dit sportieve aura door modellen met een sterk karakter aan te bieden. Dat is de filosofie achter de Renault Spider, een project dat rechtstreeks werd toevertrouwd aan Renault Sport. Het idee was om een lichte, radicale roadster aan te bieden die vooral was ontworpen om rijplezier te bieden. In die tijd bracht Lotus de Elise op de markt en Frankrijk had geen equivalent. Renault besloot de leemte op te vullen met een compromisloze auto, ontworpen voor de weg en het circuit.
Zonder compromissen
Toen hij in 1995 op de markt kwam, zorgde de Renault Spider voor heel wat opschudding. Het gedurfde ontwerp was onverwacht voor een merk als Renault. Met zijn aluminium en glasvezel carrosserie, elytrische deuren en het ontbreken van een voorruit (op de eerste versie), was hij een wereld apart van de klassieke voertuigen van Renault.
De cabine is minimalistisch: twee kuipstoelen, een zichtbare aluminium rolbeugel en... niets meer dan dat! Geen overbodige apparatuur. Zelfs geen stuurbekrachtiging of ABS. Renault Sport wilde een auto die licht, responsief en ultradirect is, een filosofie die doet denken aan racewagens.
Motor van Clio Williams
Qua aandrijflijn maakt de Renault Spider gebruik van de 2.0 16V F7R uit de Clio Williams, een motor die al bekend stond om zijn sportieve karakter. Met 150 pk voor slechts 930 kg heeft de Spider een meer dan respectabele vermogen-gewichtsverhouding. Het resultaat is een 0-100 km/u tijd van 6,9 seconden en een topsnelheid van net onder de 215 km/u.
Naast de cijfers wordt ook de rijervaring unaniem geprezen. Zijn aluminium chassis, scherpe ophanging en ultralage zwaartepunt maken het een echte auto om mee te rijden. Zowel op de weg als op het circuit biedt de Spider een uitzonderlijke wendbaarheid en rijprecisie, versterkt door de afwezigheid van een elektronisch filter.
Windscherm
Terwijl de eerste versie, geproduceerd in 1995, radicaal was, met een aerodynamische deflector in plaats van een voorruit, kwam Renault in 1997 met een tweede variant met een conventionele voorruit. Deze concessie stelde Renault in staat om zijn klantenbasis te verbreden, terwijl het sportieve DNA behouden bleef. Ondanks deze concessie aan comfort bleef de Spider een nichevoertuig. Zijn hoge prijs en Spartaanse karakter beperkten zijn commerciële succes.
Zeldzaamheid
De productie van de Renault Spider eindigde in 1999, met slechts 1.726 exemplaren. Een aantal dat het vandaag de dag een zeer gewild voertuig maakt voor verzamelaars. Zonder een nog zeldzamere versie te vergeten: de Spider Trophy, ontworpen voor een one-design kampioenschap georganiseerd door Renault Sport. Uitgerust met een geavanceerde versie van de 2.0 16V met een vermogen van 180 pk, was hij uitsluitend bedoeld voor races.
Vandaag de dag zijn er Renault Spiders te vinden op de tweedehandsmarkt voor €40.000 tot €70.000, afhankelijk van hun staat en zeldzaamheid. Een hoge prijs, maar gerechtvaardigd door zijn exclusiviteit en zijn status als atypisch icoon van de jaren 90.
